14. November-17. November 2024
Deutsch-polnisches BöhmeMemorialFestival - „Böhme verbindet GörlitZgorzelec“
Jakob Böhme (*1575 Stary Zawidów – 1624 Görlitz) war Schuhmacher, vor allem aber Philosoph und Mystiker. Sein Werk wurde und wird von vielen Schriftstellern, Philosophen, Theologen und Mystikern geschätzt wie z.B.: Goethe, Mickiewicz, Hegel, Blake, Schoppenhauer, Schelling und Miłosz. Seine Strahlkraft hat bis heute nichts verloren.
Um Böhmes Werke, seine Person und seine Bedeutung vor Ort zu aktivieren, haben wir das Lausitzer Museum Zgorzelec zur Zusammenarbeit eingeladen. Gemeinsam mit Jacob-Böhme-Haus, in dem eine ihm gewidmete Dauerausstellung untergebracht ist, wollen wir das Ziel verfolgen, Böhme zum gemeinsamen Symbol für unsere beiden Städte zu erheben.
Das Festival umfasst Vorträge, Lesungen, Konzerte und Ausstellungen, die deutschpolnisch übersetzt werden.
14 listopada – 17 listopada 2024
Polsko-niemiecki Festiwal Pamięci Böhmego
„Böhme łączy GörlitZgorzelec”
Jakob Böhme (*1575 Stary Zawidów – 1624 Görlitz) był szewcem, ale przede wszystkim filozofem i mistykiem. Jego twórczość była i jest ceniona przez wielu pisarzy, filozofów, teologów i mistyków, takich jak: Goethe, Mickiewicz, Hegel, Blake, Schopenhauer, Schelling i Miłosz. Jego oddziaływanie nie straciło na znaczeniu aż do dzisiaj.
Aby ożywić dzieła, osobę i znaczenie Böhmego na miejscu, zaprosiliśmy Muzeum Łużyckie w Zgorzelcu do współpracy. Wspólnie z Domem Jakoba Böhmego, w którym znajduje się stała wystawa poświęcona jego osobie, chcemy podjąć starania, aby uczynić Böhmego wspólnym symbolem dla naszych obu miast.
Festiwal obejmuje wykłady, czytania, koncerty i wystawy, które będą tłumaczone na język niemiecki i polski.
Dr. habil. Alina Dittmann ist Literaturwissenschaftlerin und Professorin an der Staatlichen Hochschule Nysa/Neiße im Oppelner Land an der Fakultät für Neuphilologien. Sie ist auch Teacher Trainerin und Übersetzerin. Wissenschaftlich befasst sie sich mit Querverbindungen der Literaturwissenschaft/ Literaturdidaktik mit Konzepten der Regionalität, Mobilität und Tourismus. Zu ihrem Interessengebiet gehören auch Didaktik des Deutschen als Sprache nationaler Minderheit sowie die deutsche Literatur und Kultur Schlesiens
Schlesische Mystik als Potenzial zur Förderung der Region
Der Vortrag berührt den Themenbereich Kulturerbe und seine Bedeutung für den Tourismus aber auch die allgemeinbegriffene Förderung von Regionen. Ein besonderes Augenmerk gilt dem geistigen Erbe der Region Schlesiens und seinem einzigartigen, noch nicht völlig wirtschaftlich genutzten Potential. Phänomene wie Slow Culture, Sinn-Ökonomie, Neue Geistigkeit und nachhaltiger Tourismus setzen sich als gewünschte Trends durch und sollten aufgegriffen und in den Regionen noch besser als potentielle wirtschaftliche Ressourcen genutzt werden. Unter anderem birgt das weltweite Interesse an spirituellen Strömungen und Erfahrungen interessante Potentiale für die Entwicklung und Erweiterung touristischer Angebote, die die geistig-spirituelle Einzigartigkeit des Kultur- und Religionserbes Schlesiens und seine interkulturelle Vielfältigkeit noch besser positionieren würden.
Foto: Ewa Malska
Prof. Dr. Maik Hosang (* 29. Dezember 1961 in Bautzen) ist ein deutscher Philosoph, Hochschullehrer, Zukunftsforscher und Sozialökologe.
Hosang studierte Philosophie, Psychologie und Anthropologie an der Humboldt-Universität Berlin. In Anknüpfung an die Theorien von Johann Gottlieb Fichte, Nicolai Hartmann, Max Scheler, Manfred Eigen, Erich Jantsch u. a. promovierte er 1990 zum Thema „Der Mensch in den Evolutionsschichten der Selbstorganisation.“
Zusammen mit dem Philosophen Rudolf Bahro baute er an der Humboldt-Universität Berlin ein Institut für Sozialökologie[1] auf und wirkte hier in Lehre und Forschung von 1990 bis 1998.
1993 gründete er zusammen mit Freunden und mit Unterstützung des sächsischen Ministerpräsidenten Kurt Biedenkopf das sozial-ökologische Modellprojekt LebensGut in Pommritz. Nach dem Tod Rudolf Bahros und dem Ende des Instituts für Sozialökologie an der Humboldt-Universität führte er letzteres dort weiter, zuerst als Institut für sozial-ökologische Kulturforschung und später als Netzwerk für Metamoderne Kultur. Hosang war von 2013 bis 2022 Vertretungsprofessor für Kulturphilosophie und Transformationsforschung an der Hochschule Zittau/Görlitz und trug dort zur Etablierung einer Forschungsgruppe für nachhaltige Transformationsprozesse bei. Seit 2023 ist er Professor für Kulturwissenschaften, insbesondere Sozial- und Kulturökologie, an der Hochschule Zittau/Görlitz und leitet dort den Bachelor-Studiengang Kultur und Management. ( HSZG Fakultät Management- und Kulturwissenschaften
Berufungsgebiet: Kulturwissenschaften, insbesondere Kultur- und Sozialökologie
„Jacob Böhme und die Lausitzer Denker“
Jacob Böhme gilt als der erste deutsche Philosoph. Gotthold Ephraim Lessing war der wichtigste deutsche Aufklärer und der Vordenker einer Weltethik.
Johann Gottlieb Fichte entwickelte eine Philosophie der Freiheit, welche erstaunliches bewirkte.
Rudolf Herrmann Lotze war laut der Stanford-Encyclopedia seinerzeit „der einflussreichste Philosoph der Welt“.
Rudolf Bahro gab wesentliche Impulse für die Perestroika und deren Folgen, sowie für eine ökologische Philosophie der Zukunft. Sie alle stammten aus der Euroregion Neiße. Was ist der Grund für diese erstaunliche regionale Dichte weltbewegender Denker?
Mirosław Grudzień MA, Studium der Altphilologie und der Germanistik an der Universität Wrocław. In den Jahren 1985-1989 Assistent an der Philologischen Fakultät des Instituts für Germanische Philologie in Wrocław. Ab 1989 Tätigkeit als Dolmetscher an verschiedenen Orten in Deutschland. Stipendiat des Goethe-Instituts und der Berlin-Brandenburgischen Auslandsgesellschaft. Veröffentlichungen im Bereich der Barockliteratur: „Die Briefe Christian Hofmanns von Hofmannswaldau an Johann Hieronymus Imhoff”, „Zum Kontext Variarum lectionum liber, in quo praecipue Sarmatica von Martin Opitz, Germanica Wratislaviensia. Sachbücher im Bereich der Regionalgeschichte: Ottmachau. Die Stadt im Spiegel der Zeit”, Übersetzung ins Deutsche”. Die Stadt von Maria Merkert (Neisse von gestern und heute). Seit 1992 vereidigter Dolmetscher der deutschen Sprache. Schwerpunkte: Übersetzungen in Bereichen: Recht, Technik, Medizin, Marketing und Handel, Geschichte und Philosophie. Übersetzungen deutscher in der Kurrentschrift verfassten Dokumente vom 16. bis 20. Jahrhundert. Seit 2001 Hochschullehrer an der Staatlichen Akademie der Angewandten Wissenschaften Nysa-Fremdsprachenabteilung / Institut für Germanische Philologie.
Der vorliegende Beitrag u.d.T.: „Die Macht des Wortes in den konfessionspolemischen Schriften von Johannes Scheffler. Historisch-kritische und linguistische Analyse des Textes der „Ecclesiologia“ unter besonderer Berücksichtigung der „Türckenschrift“ versteht sich als ein Explorationsversuch eines bisher nur ansatzweise bearbeiteten Forschungsfeldes, welches die Rolle der konfessionspolemischen Schriften von Johannes Scheffler im Kontext seiner Konversion zum Katholizismus beleuchten soll. In diesem Zusammenhang werden die Ergebnisse der Forschungen deutscher und polnischer Wissenschaftler zur Geschichte der Gegenreformation in Schlesien im 17. Jahrhundert herangezogen.
Die plötzliche Verwandlung eines tiefgründigen und sanftmütigen Mystikers in einen gnadenlosen und apodiktischen Polemiker war für viele Zeitgenossen noch überraschender als seine Konversion zum Katholizismus. Man staunt über die unglaubliche Vehemenz, mit der Johannes Scheffler alte Freunde, Lehrer, vertraute Bücher und Gedanken, fast alles, was den Autor des Cherubinischen Wandersmanns und sogar der Heiligen Seelenlust so angezogen hatte, verleugnete. Dies veranlasste den deutschen Forscher Wilhelm Schrader im 19. Jahrhundert zu der bemerkenswerten These, dass es in Wirklichkeit zwei verschiedene Autoren gab: den Dichter und Mystiker Angelus Silesius und den fanatischen Polemiker und Verfasser von bis zu einem halben Hundert Schmähschriften, Johannes Scheffler. Die originellste Hypothese besagt, dass der Cherubinische Wandersmann Scheffler von Engeln diktiert wurde und die anderen Schriften sein Werk sind.
In meinem Beitrag wird zunächst kurz der Lebensweg von Johannes Scheffler beschrieben, und anschließend der historische Hintergrund der Türcken-Schriften erklärt, angefangen vom Mittelalter bis in die Zeit nach dem Dreißigjährigen Krieg. Besonderes Augenmerk wird der Analyse der „Türcken-Schrift“ als Kritik am Luthertum in Bezug auf die Frage der Apostasie gewidmet. Die Darstellung der protestantischen Reaktion erfolgt anhand von Schriften seiner protestantischen Widersacher. Ein bisher von der Forschung vernachlässigtes und wenig beachtetes Problem stellen die sprachlichen Besonderheiten bei Johannes Scheffler dar, was im Kapitel über die Analyse der von ihm benutzten phonetischen, lexikalischen und grammatikalischen Formen und die allgemeine Charakterisierung der Rhetorik in der konfessionellen Polemik zur Sprache kommen. Die Arbeit schließt mit einer Conclusio und der Präsentation weiterer Forschungsdesiderate, welche die Dichotomie des Werks von Johannes Scheffler/ Angelus Siesius – die Unvereinbarkeit seines dichterischen Schaffens und seiner polemischen Tätigkeit im Dienste der Gegenreformation in Zukunft ins rechte Licht stellen sollen.
Dr hab. Alina Dittmann jest literaturoznawczynią i profesorem Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Nysie, w województwie opolskim, na wydziale filologii germańskiej, metodykiem języka niemieckiego i tłumaczką. Naukowo zajmuje się interdyscyplinarnymi kontekstami literaturoznawstwa/dydaktyki literatury – w szczególności w odniesieniu do regionalizmu, mobilności i turystyki. W obszarze jej zainteresowań znajduje się dydaktyka języka niemieckiego jako języka mniejszości narodowej oraz literatura i kultura niemiecka na Śląsku.
Mistyka Śląska jako potencjał w promocji regionu
Wykład nawiązuje do znaczenia dziedzictwa kulturowego dla turystyki jak również ogólnie do problematyki promocji regionów, w szczególności Śląska i jego unikalnego, jeszcze nie w pełni wykorzystanego pod względem ekonomicznym potencjału łączącego się z nowymi zjawiskami w turystyce, do których należą Slow Culture, Ekonomia sensu, nowa duchowość i turystyka zrównoważona. Te zjawiska wskazują na istniejący popyt, który powinien zostać jeszcze lepiej zagospodarowany przez regiony w oparciu o istniejące zasoby dziedzictwa kulturowego. Przede wszystkim istniejące zainteresowanie w skali globalnej trendami i eventami z obszaru duchowości wydaje się ukrywać jeszcze możliwości, które mogłyby posłużyć do kształtowania nowej lub pogłębienia istniejącej oferty turystycznej, jaka jeszcze lepiej wypozycjonowałaby unikalną duchową i spirytualną tradycję śląskiego krajobrazu kulturowo-religijnego w ujęciu interkulturowym.
zdjęcie: Ewa Malska
Prof. Dr. Maik Hosang
Maik Hosang (* 29 grudnia 1961 w Bautzen) to niemiecki filozof, nauczyciel akademicki, futurolog i ekolog społeczny.
Hosang studiował filozofię, psychologię i antropologię na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Nawiązując do teorii Johanna Gottlieba Fichte, Nicolaia Hartmanna, Maxa Schelera, Manfreda Eigena, Ericha Jantscha i innych, uzyskał w roku 1990 doktorat na temat „Człowiek w ewolucyjnych warstwach samoorganizacji”.
Wraz z filozofem Rudolfem Bahro założył na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie Instytut Ekologii Społecznej, gdzie nauczał i prowadził badania naukowe w latach 1990-1998.
W roku 1993 wraz z przyjaciółmi i przy wsparciu premiera Saksonii Kurta Biedenkopfa założył modelowy projekt społeczno-ekologiczny LebensGut w Pommritz. Po śmierci Rudolfa Bahrosa i zamknięciu Instytutu Ekologii Społecznej na Uniwersytecie Humboldta kontynuował działalność Instytutu, najpierw jako Instytut Badań nad Kulturą Społeczno-Ekologiczną, a później jako Sieć Kultury Metamodernistycznej.
W latach 2013-2022 Hosang był profesorem zastępczym w zakresie filozofii kulturowej i badań nad transformacją w Wyższej Szkole Zittau/Görlitz i przyczynił się do utworzenia grupy badawczej ds. zrównoważonych procesów transformacji. Od 2023 roku jest profesorem kulturoznawstwa, w szczególności ekologii społecznej i kulturowej w Wyższej Szkole Zittau/Görlitz, gdzie prowadzi studia licencjackie w dziedzinie kultury i zarządzania. (HSZG Wydział Zarządzania i Kulturoznawstwa
Specjalizacja: Kulturoznawstwo, w szczególności ekologia kulturowa i społeczna
„Jacob Böhme i myśliciele łużyccy“
Jacob uważany jest za pierwszego niemieckiego filozofa.
Gotthold Ephraim Lessing był najważniejszym przedstawicielem niemieckiego oświecenia oraz prekursorem etyki światowej.
Johann Gottlieb Fichte rozwinął filozofię wolności, która przyniosła zadziwiające efekty. Rudolf Herrmann Lotze według Encyklopedii Stanforda był w swoim czasie „najbardziej wpływowym filozofem na świecie”.
Rudolf Bahro w istotny sposób przyczynił się do pierestrojki i jej następstw, a także do powstania ekologicznej filozofii przyszłości. Wszyscy oni pochodzili z Euroregionu Nysa. Co jest powodem tego zdumiewającego bogactwa regionu w myślicieli poruszających świat?
Mirosław Grudzień MA, studia filologii klasycznej oraz germanistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1985-1989 asystent na Wydziale Filologicznym Instytutu Filologii Germańskiej we Wrocławiu. Od 1989 r. praca jako tłumacz w Niemczech. Stypendysta Instytutu im. Goethego oraz Berlińsko-Brandenburskiego Towarzystwa Zagranicznego. Publikacje z zakresu literatury barokowej: „Die Briefe Christiana Hofmanna von Hofmannswaldau do Johanna Hieronima Imhoffa”, ”Zum Kontext Variarum lectionum liber, in quo praecipue Sarmatica Martina Opitza, Germanica Wratislaviensia. Książki popularnonaukowe z zakresu historii regionalnej: „Ottmachau. Die Stadt Spiegel der Zeit”, tłumaczenie na język niemiecki. Nysa, „Miasto Marii Merkert” Tłumacz przysięgły języka niemieckiego od 1992 roku. Specjalizacje: tłumaczenia w dziedzinach: Prawo, technika, medycyna, marketing i handel, filozofia. Tłumaczenia niemieckich dokumentów sporządzonych pismem gotyckim od XVI do XX wieku. Od 2001 r. wykładowca akademicki w Państwowej Wyższej Akademii Nauk Stosowanych w Nysie - Studium Języków Obcych / Instytut Filologii Germańskiej.
Niniejszy artykuł pod tytułem: „Die Macht des Wortes in den konfessionspolemischen Schriften von Johannes Scheffler. Historisch-kritische und linguistische Analyse des Textes der Türkenschrift” [Moc słowa w pismach polemicznych o charakterze wyznaniowym Johannesa Schefflera. Historyczno-krytyczna i językoznawcza analiza tekstu Pisma o Turkach [Türckenschrift]] ma być próbą zgłębienia dotychczas tylko częściowo zbadanego pola badawczego, którego celem jest rzucenie światła na rolę pism konfesyjno-polemicznych Johannesa Schefflera po jego konwersji na katolicyzm. W tym kontekście wykorzystane zostaną wyniki badań niemieckich i polskich uczonych nad historią kontrreformacji na Śląsku w XVII wieku.
Nagła przemiana głębokiego i łagodnego mistyka w bezlitosnego i apodyktycznego polemistę była dla wielu współczesnych jeszcze bardziej zaskakująca niż jego konwersja na katolicyzm. Zdumiewa niesamowita gwałtowność, z jaką Johannes Scheffler wyparł się starych przyjaciół, nauczycieli, znajomych książek i myśli, niemal wszystkiego, co tak pociągało autora Cherubinowego wędrowca, a nawet Świętej uciechy duszy. To skłoniło niemieckiego badacza Wilhelma Schradera w XIX wieku do wysunięcia niezwykłej teorii, że w rzeczywistości było dwóch różnych autorów: poeta i mistyk Angelus Silesius oraz fanatyczny polemista i autor nawet pół setki pism polemicznych. Najbardziej oryginalna hipoteza głosi, że Cherubinkowy Wędrowiec został Schefflerowi podyktowany przez anioły, a pozostałe pisma są jego prawdziwym dziełem.
W moim wystąpieniu najpierw krótko opiszę życie Johannesa Schefflera, a następnie wyjaśnię tło historyczne pism o Turkach, począwszy od średniowiecza aż po okres po wojnie trzydziestoletniej. Szczególną uwagę poświęcono analizie „Türcken-Schrift” jako krytyki luteranizmu w odniesieniu do kwestii apostazji. Reakcja strony protestanckiej jest analizowana na podstawie pism jego protestanckich adwersarzy. Osobliwości językowe Johannesa Schefflera stanowią problem, który do tej pory był zaniedbywany i któremu badacze poświęcali niewiele uwagi. Zostało to omówione w rozdziale poświęconym analizie używanych przez niego form fonetycznych, leksykalnych i gramatycznych oraz ogólnej charakterystyce retoryki w polemikach konfesyjnych. Praca kończy się konkluzją i przedstawieniem dalszych postulatów badawczych, które powinny w przyszłości rozwikłać dychotomię twórczości Johannesa Schefflera/Angelusa Siesiusa - nieprzystawalność jego twórczości poetyckiej i działalności polemicznej w służbie kontrreformacji.
Christian Lehnert, geboren 1969 in Dresden, ist Dichter und Theologe. Seine Gedichte und Prosa erscheinen im Suhrkamp Verlag, zuletzt: „Das Haus und das Lamm. Fliegende Blätter zur Apokalypse des Johannes“. 2012 erhielt er den Hölty-Preis für sein lyrisches Gesamtwerk, 2018 den Deutschen Preis für Nature Writing
In der Sprache der Natur.
Jacob Böhme als Dichter gelesen
Der Dichter Christian Lehnert erkundet die Faszination, die bis heute von der Sprachkraft Jacob Böhmes ausgeht. Sprache ist für Böhme ein Schöpfungsgeschehen, dem er sich schreibend überlässt. Er gerät an die Grenzen des Sagbaren. Dahin folgt ihm Christian Lehnert, indem er Böhme mit heutiger Dichtung ins Gespräch bringt.
Frank – Ole Haake , geboren 1960
- Seit Oktober 2015 Mitglied im Künstlerbund Dresden
- Vater von drei Kindern
- Diplom-Ingenieur für Wasserwirtschaft (TU) - Diplom-Sozialpädagoge (FH),
- Künstlerischer Autodidakt,
- Märchenerzähler
Beruflicher Werdegang
- Studium der Wasserwirtschaft von 1981 – 1986
- Start als Bauleiter für Brunnenbau im Tagebau Hagenwerder
- 1989 erste Kündigung als Ingenieur, Aufbau eines Kreativangebotes „art-IG“, Arbeit mit körperlich u geistig Behinderten
- 1991 - Wiedereinstieg in den Ingenieurberuf
- 1995 – endgültiger Ausstieg und Beginn der Männerarbeit im Verein Kümmelschänke e.V., Bau eines Keramikofens, Raku-Brand, Teichbau - 1999 Gründung des Männerzentrum in der Kümmelschänke, Schulprojekte, Anti-Gewalt- Arbeit
- 2002 – 2006 berufsbegleitendes Studium der Sozialpädagogik; Beendigung mit dem Diplom und einem Ausstieg aus der institutionellen Arbeit
- seit 2006-feischaffender Künstler
Aurora –Morgenröte im Aufgang Bilder zu Jacob Böhme von Frank-Ole Haake
Ausstellung im Miejski Dom Kultury in Zgorzelec/Görlitz vom 15.11.24 bis 15.2. 25
Jacob Böhme war Schuhmacher, Mystiker und der „erste große deutsche Philosoph“ (Hegel). Er lebte von 1575 bis 1624 in Zeiten großer Umbrüche in Görlitz: Reformation, heliozentrisches Weltbild, Pest, die Entdeckung der „Neuen Welt“, Buchdruck, der Beginn der Industrialisierung ...
„Wo lebt nun Gott?“ war eine existentielle Frage für viele Menschen der damaligen Zeit. Böhme verinnerlichte diese Frage, er wurde zu dieser Frage. 1600 hatte er eine Vision „in der der Geist durchbrach.“ Er erhielt die Antwort: „Im Menschen! Im Menschen findest Du Gott, Himmel und Hölle und der Mensch darf entscheiden, wo er leben will.“
12 Jahre bewegte Böhme das Gesehene in sich weiter, dann schrieb er sein erstes Buch: „Morgenröte im Aufgang“ und wurde als Ketzer betrachtet. Doch er war behütet. Er erhielt zwar Schreibverbot doch seine Gedanken, handschriftlich kopiert, verbreiteten sich trotzdem oder gerade deshalb in Schlesien und in den angrenzenden Ländern.
Jacob Böhme formulierte auch den Gedanken um den „ersten und um den zweiten Adam“, den Christus Jesus.
In diesem Zusammenhang wurde der Dresdner Künstler Frank-Ole Haake auf Böhme aufmerksam. Er beschäftigt sich, mit vielen Unterbrechungen, schon seit seiner Jugend mit dem Thema „Adam und Eva“. Die Beschäftigung mit der Gedanken- und Bilderwelt Böhmes gab ihm Antworten, auf Fragen, die er noch nie gestellt hatte und die in ihm das Gefühl weckten: „Hier komme ich der Wahrheit näher.“ So begann er in mehreren Techniken zu Böhmes Themen zu schöpfen: Großformatige Bilder in Öl und Acryl; Einlinienbilder, gemalt in Eitempera; mehrfarbige Linoldrucke, geschnitten aus der verlorenen Form; Pflanzenmandalas und auch „Land-art“ sind im Miejski Dom Kultury, in der Oberlausitzer Gedenkhalle, in Zgorzelec/Görlitz zu sehen.
Akademischer Chor Zittau/Görlitz e. V.
Brückenstraße 1, 02826 Görlitz
Email: hochschulchor@gmx.net
- singen sowohl weltliche als auch geistliche Lieder;
- Chormusik von Klassik bis Moderne
Eintritt frei:
Organisation:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V. , Dom Kultury Zgorzelec,
Christian Lehnert, urodzony w Dreźnie w 1969 roku, jest poetą i teologiem. Jego wiersze i prozę publikuje Suhrkamp Verlag : „Dom i Baranek. Fruwające liście do Apokalipsy Jana”. W 2012 roku otrzymał Nagrodę Hölty'ego za całokształt twórczości lirycznej, a w 2018 roku Niemiecką Nagrodę (Deutsche Preis) za Pisanie z natury.
W Języku natury.
Jacob Böhme czytany jako poeta
Poeta Christian Lehnert bada fascynację, jaka wciąż emanuje z potęgi języka Jakuba Böhme. Dla Böhmego język jest procesem twórczym, któremu oddaje się poprzez pisanie. Dociera do granic tego, co można wypowiedzieć. Christian Lehnert podąża tam za nim, włączając Böhmego w rozmowę o dzisiejszej poezji.
Frank – Ole Haake
- Od października 2015 członek Drezdeńskiego Stowarzyszenia Artystów
- Urodzony w 1960 roku
- Ojciec trójki dzieci
- Dyplom z gospodarki wodnej (TU) - Dyplom z edukacji społecznej (FH),
- artysta samouk,
- bajarz
Doświadczenie zawodowe
- Studiował gospodarkę wodną w latach 1981- 1986
- Rozpoczął pracę jako kierownik budowy studni w kopalni odkrywkowej Hagenwerder. - 1989 - Pierwsza rezygnacja z pracy jako inżynier, rozwój kreatywnego programu „art- IG”, praca z osobami niepełnosprawnymi fizycznie i umysłowo
- 1991 - powrót do zawodu inżyniera
- 1995 - ostateczna rezygnacja i początek pracy w Stowarzyszeniu Kümmelschänke e.V., budowa pieca ceramicznego, wypalanie raku, budowa stawu. Założenie ośrodka w 1999 dla mężczyzn w Kümmelschänke, projekty szkolne, przeciwdziałanie przemocy.
- 2002 - 2006 studia pedagogiki społecznej w niepełnym wymiarze godzin; ukończone dyplomem i odejście z pracy instytucjonalnej
- od 2006 r. czuje się kreatywnym artystą
Aurora o poranku i obrazy Jakoba Böhmego – autorem jest Frank-Ole Haake
Wystawa w Miejskim Domu Kultury w Zgorzelcu/Görlitz od 15.11.24 do 15.2. 25
Jacob Böhme był szewcem, mistykiem i „pierwszym wielkim niemieckim filozofem” (Hegel).
Mieszkał w Görlitz od 1575 do 1624 roku w czasach wielkich przewrotów: reformacji, heliocentrycznego światopoglądu, zarazy, odkrycia „Nowego Świata”, drukarstwa, początku industrializacji…
„Gdzie teraz mieszka Bóg?” – było wówczas dla wielu ludzi egzystencjalnym pytaniem. Böhme ucieleśnił w sobie to pytanie, stał się tym pytaniem. W 1600 roku miał wizję, „w której duch się przedarł”. Otrzymał odpowiedź: „W człowieku! W ludziach znajdziesz Boga, niebo i piekło, a człowiek może zdecydować, gdzie chce mieszkać.”
To, co widział w sobie, nadal poruszało Böhmego przez 12 lat, po czym napisał swoją pierwszą książkę: „Aurora o poranku” i został uznany za heretyka. Ale był chroniony. Choć miał zakaz pisania, jego myśli, mimo tego lub właśnie dzięki temu były przepisywane ręcznie i rozprzestrzeniły się na Śląsku i w sąsiednich krajach. Jacob Böhme sformułował także ideę „pierwszego i drugiego Adama”, czyli Jezusa Chrystusa
W tym kontekście drezdeński artysta Frank-Ole Haake zwrócił uwagę na Böhmego.
Zajmuje się on, choć z wieloma przerwami, tematem „Adama i Ewy” już od młodości.
Zaangażowanie w świat myśli i obrazów Böhmego dało mu odpowiedzi na pytania, których nigdy wcześniej sobie nie zadawał, a które wzbudziły w nim odczucie: „Oto zbliżam się do prawdy”. Zaczął więc tworzyć obrazy na tematy związane z Böhmem w kilku technikach: obrazy wielkoformatowe w oleju i akrylu; obrazy piórkiem, malowane temperą jajeczną; wielobarwne linoryty wycięte z utraconej formy; mandale roślinne, a także w stylu „land art” Czyli sztuka ziemi - można oglądać w Miejskim Domu Kultury, w Górnołużyckiej Izbie Pamięci, w Zgorzelcu/Görlitz
Chór Akademicki Zittau/Görlitz e.V.
Brückenstraße 1, 02826 Görlitz
E-mail: hochschulchor@gmx.net
- śpiewa zarówno pieśni świeckie, jak i sakralne;
- Muzyka chóralna od klasycznej do nowoczesnej
wstęp wolny
Organizatory & partnerzy:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V. , Miasto Dom Kultury Zgorzelec
Klaus Weingarten & Jan Korthäuer
Nach Studium der Filmklasse an der HBK Braunschweig führten Jan Korthäuer und Klaus Weingarten das Filmlabor Sector 16 und sind im Vorstand der seit 2010 nach einem Text von Joseph Schneiderfranken benannten Organisation zur Umwandlung des Kinos in Hannover. Mit dem Berliner nootheater entstand 2015 der Böhme-Film „Morgenröte im Aufgang“.
Die Literarische Bedeutung des Jakob-Böhme-Bundes (1920-1924)
Durch die Freundschaft Silbergleits mit dem Lyriker und Essayisten Paul Mühsam (1876-1960) entwickelten sich enge Beziehungen zwischen der „Breslauer Dichterschule” und dem „Jakob-Böhme-Bund”. In der Görlitzer Sektion des literarischen Jakob-Böhme-Bund waren Ludwig Kunz (1900 in Görlitz geboren, Erzähler und Herausgeber der liberalliteraturkritischen Flugblätter „Die Lebenden”), der Hamburger Otto Schlüter (Chefredakteur des „Neuen Görlitzer Anzeiger”), Carola von Roon, Suse von Hoerner-Heintze und ihr Gemahl, der baltische Dichter Herbert von Hoerner, vertreten. Das verbindende Glied zu Gerhart Hauptmann war Felix A. Voigt, der sich in Görlitz der Böhme-Forschung widmete. Uber Paul Mühsam bahnten sich Verbindungen zu Hermann Stehr und Carl Hauptmann an. Weitere bedeutende überregionale Schriftsteller wie Gustav Meyrink waren im Bund vertreten.
Hans-Rüdiger Schwab (* 1955 in Karlsruhe) studierte in Würzburg und München Germanistik und Katholische Theologie. Promotion bei Walter Müller-Seidel mit einer umfangreichen Arbeit zum „Politischen und sozialen Bewußtsein der deutschen Spätromantik“. Tätigkeiten im Kulturmanagement, als freier Autor (u. a. für die Reihe „Zeugen des Jahrhunderts“ beim ZDF) und Dramaturg am Schauspielhaus Zürich (während der Intendanz von Achim Benning). Von 1991 an war er Leiter der Redaktion „Kunst und Literatur“ (danach: „Geistesgeschichte“) beim Fernsehen des Bayerischen Rundfunks. 1996 wechselte er als Professor für „Ästhetik und Kommunikation/ Kulturpädagogik“ an die Abteilung Münster der Katholischen Fachhochschule Nordrhein-Westfalen.
Zahlreiche Fernsehfilme und gespräche, Sendungen u. a. mit Leszek Kolakowski, Allen Ginsberg oder Jewgenij Jewtuschenko, wie Arbeiten zur Literatur (mit den Schwerpunkten Wilhelminismus und Gegenwart), Philosophie (zumal des Humanismus) und Theologie (besonders katholische Intellektualität oder Alfred Delp). Mitherausgeber der Großen Werkausgabe von Lou Andreas-Salomé.
„Der Mensch zwischen den Mächten“.
Reinhold Schneiders und die Bezugnahmen anderer deutscher Autoren der „Inneren Emigration“ auf Jacob Böhme als Kritik am Nationalsozialismus
Der Vortrag leuchtet einen bisher unbekannten Bereich der Rezeption Jacob Böhmes aus: die Berufung auf ihn nach 1933 durch in Deutschland verbliebene Intellektuelle. Von nationalsozialistisch unterfütterten Böhme-Deutungen unterscheiden diese sich nicht nur dadurch, dass sie sich ihr verweigern. Vielmehr stellen sie Böhme teils in einen der dominanten Ideologie und politischen Herrschaft entgegengesetzten Kontext, ja zitieren ihn im oppositionellen, gar widerständigen Sinne. Reinhold Schneider, einer der führenden NS-kritischen Autoren (überhaupt (dessen Mahnungen zum Schuldbekenntnis nach dem Zweiten Weltkrieg noch wiederholt auf Böhme eingehen), steht im Mittelpunkt des Vortrags. Einbezogen werden daneben die Schriftsteller Werner Bergengruen, Albrecht Goes und Sigismund von Radecki, die Philosophen Liselotte Richter und Leopold Ziegler sowie Carl Junghans, Regisseur der Verfilmung eines Romans von Hans Fallada.
Blanche Kommerell,
geboren 1950 in Halle, ist Schauspielerin, Regisseurin und Autorin.
Bekannt wurde sie durch ihre Filmrollen und ihre Engagements an Deutschen Bühnen. Ende der 80er Jahre orientierte sie sich mehr und mehr auf literarische Programme und gab Gastspiele in ganz Deutschland mit Lesungen und literarischen Porträts von Anna Achmatowa, Annette von Droste-Hülshoff, Marina Zwetajewa, Christa Wolf u.a. Sie unterrichtet/e Schauspiel und Sprache an der Universität der Künste Berlin, der Humboldt-Universität Berlin, der Medizinischen Hochschule Brandenburg Theodor Fontane und der Privaten Universität Witten/Herdecke, wo sie seit 1990 das Studenten-Theater leitet.
Seit 2000 sind mehrere Gedichtbücher in verschiedenen Verlagen erschienen.
2008 wurde ihr der Deutsche Sprachpreis der Henning-Kaufmann-Stiftung verliehen
Das Handpan ist eines der jüngsten Instrumente der Welt, das im 21. Jahrhundert geschaffen wurde. Die Inspiration für dieses Instrument kam von Gongs, Steelpans aus der Karibik (eine Art Kugel, in die so genannte Noten eingeritzt sind), Gatham - einem Schlaginstrument aus Indien, von dem das so genannte Gu-Loch entlehnt wurde, ein Loch am Boden des Instruments, das die Resonanz der Basstöne erhöht, Reyong - ein Instrument aus Indonesien, das wie ein Handpan ding aussieht. Mit Handpans können melodische Linien, Schlagzeug und Harmonie gleichzeitig gespielt werden.
Handpanarama - ist ein Solo-Handpan-Projekt von Tomek Krawczyk.
Tomek ist Multiinstrumentalist, Klangheiler, Musikproduzent, Komponist, Lehrer und Förderer der Handpanmusik,
Ehemals verantwortlich für die Bläsergruppe in den Bands Four Metres from the Pavement und Dobry Wieczór.
Handpanarams Auftritte basieren ausschließlich auf seinen Kompositionen und einzigartigen improvisierten Flows.
Seine Musik, seine Worte und seine Konzerte führen zu einer tiefen Reise zu sich selbst, zu Reflexion und Entspannung.
Er selbst sieht das Handpan als einen elektronikfreien Synthesizer
mit Möglichkeiten, die so weit reichen wie die Kreativität der Person, die es spielt.
Hier entstehen komplette Kompositionen mit Rhythmus, Harmonie und Melodie.
Im Jahr 2022 wird das erste Doppelalbum "Toward Freedom" erscheinen, auf dem 16 Handpan-Kompositionen zu hören sein werden
Hans-Rüdiger Schwab (* 1955 in Karlsruhe) studierte in Würzburg und München Germanistik und Katholische Theologie. Promotion bei Walter Müller-Seidel mit einer umfangreichen Arbeit zum „Politischen und sozialen Bewußtsein der deutschen Spätromantik“. Tätigkeiten im Kulturmanagement, als freier Autor (u. a. für die Reihe „Zeugen des Jahrhunderts“ beim ZDF) und Dramaturg am Schauspielhaus Zürich (während der Intendanz von Achim Benning). Von 1991 an war er Leiter der Redaktion „Kunst und Literatur“ (danach: „Geistesgeschichte“) beim Fernsehen des Bayerischen Rundfunks. 1996 wechselte er als Professor für „Ästhetik und Kommunikation/ Kulturpädagogik“ an die Abteilung Münster der Katholischen Fachhochschule Nordrhein-Westfalen.
Zahlreiche Fernsehfilme und gespräche, Sendungen u. a. mit Leszek Kolakowski, Allen Ginsberg oder Jewgenij Jewtuschenko, wie Arbeiten zur Literatur (mit den Schwerpunkten Wilhelminismus und Gegenwart), Philosophie (zumal des Humanismus) und Theologie (besonders katholische Intellektualität oder Alfred Delp). Mitherausgeber der Großen Werkausgabe von Lou Andreas-Salomé.
Jacob Böhme in der internationalen Mystery-, Fantasy- und Science-Fiction-Literatur
Es gebe, schrieb der große Französische Autor Honore de Balzac Mitte des 19. Jahrhunderts, bei Jacob Böhme gewisse Texte, welche beim Lesen so merkwürdige Phantasien aufsteige lassen wie sonst nur solche, die durch die Einnahme von Opium hervorgerufen würden. Tatsächlich enthalten jene „Urvisionen“, die er nachzubuchstabieren versucht, Dinge und Vorgänge anderer Realitäten als den uns vertrauten: Entwürfe eines Seins mit eigenen Regeln.
Kein Wunder also, dass er in der sich entwickelnden „Literatur des Mysteriösen“ - sei es übernatürlich, sei es technisch hervorgebracht, meist aber erschreckend - seither mit sehr verschiedenen Motiven immer wieder zugegen ist.
Sechs solcher Beispiele stellt der Vortrag vor: zwei aus Deutschland und Österreich (Gustav Meyrink: „Das grüne Gesicht“, Alfred Kubin: „Die andere Seite“), zwei aus Schottland und England (George MacDonald: „Lilith“, Arthur Machen: „N“) sowie zwei aus Kanada und den Vereinigten Staaten (Gwendolyn MacEwen: „Julian der Zauberer“, Philip K. Dick: „VALIS“).
Organisation:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V.
Jan Korthäuer i Klaus Weingartner:
Po ukończeniu klasy filmowej w HBK Braunschweig Jan Korthäuer i Klaus Weingarten prowadzili laboratorium filmowe Sector 16 i zasiadali od 2010 w zarządzie organizacji na rzecz transformacji kina w Hanowerze, której nazwa wzięła się od tekstu Josepha Schneiderfrankena. Film „Aurora jutrzenka o poranku” Böhmego, powstał we współpracy z berlińskim teatrem (Nootheater) w 2015 roku.
Znaczenie literackie Stowarzyszenia Jakoba-Böhmego (1920-1924)
Dzięki przyjaźni Silbergleita z lirykiem i eseistą Paulem Mühsamem (1876-1960) rozwinęły się bliskie relacje pomiędzy „Wrocławską Szkołą Poezji” a „Stowarzyszeniem Jakuba Böhmego”.
Do görlitzskiej sekcji literackiego Stowarzyszenia Jakuba Böhmego należeli: Ludwig Kunz (urodzony w Görlitz w 1900 r., narrator i redaktor broszur krytycznych wobec literatury liberalnej „Die Lebenden”), Hamburger Otto Schlüter (redaktor naczelny „Neue Görlitzer Anzeiger”) oraz Carola von Roon, Suse von Hoerner-Heintze i jej mąż, bałtycki poeta Herbert von Hoerner. Łącznikiem z Gerhartem Hauptmannem był Felix A. Voigt, który poświęcił się badaniom Böhmego w Görlitz. Za pośrednictwem Paula Mühsama nawiązano kontakty z Hermannem Stehrem i Carlem Hauptmannem. Reprezentowani byli też inni ważni pisarze krajowi, tacy jak Gustav Meyrink.
Organizacja: Stowarzyszenie Jackuba Böhmego i Akademia Jakuba Böhme
12:15-13:00 Przerwa kawowa oraz rozmowy z ekspertami
urodzona w Halle w 1950 r.,
jest aktorką, reżyserką i autorką.
Zasłynęła dzięki rolom filmowym i występom na niemieckich scenach.
Pod koniec lat 80-tych coraz bardziej skupiała się na programach literackich i występowała gościnnie w całych Niemczech z odczytami i przybliżała portrety literackie Anny Achmatowej, Annette von Droste-Hülshoff, Mariny Cwietajewej, Christy Wolf i innych.
Wykłada aktorstwo i język na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Berlinie, Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, Brandenburskiej Szkole Medycznej Theodora Fontane‘a i Prywatnym Uniwersytecie w Witten/Herdecke, gdzie od 1990 roku kieruje teatrem studenckim.
Od 2000 roku ukazało się kilka jej tomików poetyckich różnych wydawnictw.
W 2008 roku otrzymała Nagrodę Języka Niemieckiego przyznaną przez Fundację Henninga Kaufmanna
Rozmowa z aktorką Kommerell i Danielą Niedel, Zittau
19:00 Tomasz Krawczyk, Poznan, koncert część I:
Handpan to jeden z najmłodszych instrumentów świata powstały w XXI w. inspiracją do stworzenia tego instrumentu były gongi, steelpany pochodzące z Karaibów(forma sfery, w której wykute są tzw. note'y), gatham-garncarski instrument perkusyjny pochodzący z Indii, od którego zapożyczone zostało tzw. Gu hole, otwór na spodzie instrumentu, który wzmacnia rezonans basowych dźwięków, Gamelan-instrument z Indonezji wyglądający jak handpanowy ding. Handpany pozwalają na jednoczesne granie linii melodycznej, perkusyjnej oraz harmonii.
Handpanarama - to solowy projekt handpanowy Tomka Krawczyka.
Tomek to multiinstrumentalista, soundhealer, producent muzyczny, kompozytor, nauczyciel i promotor muzyki handpanowej,
dawniej odpowiedzialny za sekcję dętą w zespole Cztery Metry od Chodnika oraz Dobry Wieczór.
Występy Handpanarama są w pełni oparte na utworach jego autorstwa i niepowtarzalnych improwizowanych przepływach.
Jego muzyka, słowa i koncerty skłaniają do głębokiej podróży wgłąb siebie, refleksji i relaksu.
Sam postrzega handpan jako niewymagający elektroniki syntezator
o możliwościach sięgających tak daleko jak sięga kreatywność człowieka, który na nim gra.
Właśnie stąd biorą się kompletne kompozycje zawierające rytm, harmonię i melodię.
W 2022 r. premierę będzie miał debiutancki, podwójny album "Toward Freedom", na którym usłyszymy 16 handpanowych kompozycji.
Jacob Böhme wśród międzynarodowej literatury tajemniczej, fantastycznej i fantastyczno-naukowej
Wielki francuski autor Honore de Balzac napisał w połowie XIX wieku, że istnieją pewne teksty Jacoba Böhmego, które po przeczytaniu wywołują tak dziwne fantazje, jakie w innych okolicznościach można by wywołać jedynie po spożyciu opium. W rzeczywistości te „pierwotne wizje”, które próbuje on opisać, zawierają elementy i zjawiska pochodzące z innych rzeczywistości niż te, które znamy: Są to szkice istoty z jej własnymi zasadami.
Nie dziwi więc, że w rozwijającej się „literaturze tajemnicy” - czy to nadprzyrodzonej, czy to technicznie wykonanej, ale przede wszystkim przerażającej - jest on odtąd często spotykany z bardzo różnymi motywami.
Wykład prezentuje sześć takich przykładów: dwa z Niemiec i Austrii (Gustav Meyrink: „Das grüne Gesicht”, Alfred Kubin: „Die andere Seite”), dwa ze Szkocji i Anglii (George MacDonald: „Lilith”, Arthur Machen: „N”) oraz dwa z Kanady i Stanów Zjednoczonych (Gwendolyn MacEwen: „Julian the Magician”, Philip K. Dick: „VALIS”).
Organizatory:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V.
Hans-Rüdiger Schwab (* 1955 in Karlsruhe) studierte in Würzburg und München Germanistik und Katholische Theologie. Promotion bei Walter Müller-Seidel mit einer umfangreichen Arbeit zum „Politischen und sozialen Bewußtsein der deutschen Spätromantik“. Tätigkeiten im Kulturmanagement, als freier Autor (u. a. für die Reihe „Zeugen des Jahrhunderts“ beim ZDF) und Dramaturg am Schauspielhaus Zürich (während der Intendanz von Achim Benning). Von 1991 an war er Leiter der Redaktion „Kunst und Literatur“ (danach: „Geistesgeschichte“) beim Fernsehen des Bayerischen Rundfunks. 1996 wechselte er als Professor für „Ästhetik und Kommunikation/ Kulturpädagogik“ an die Abteilung Münster der Katholischen Fachhochschule Nordrhein-Westfalen.
Zahlreiche Fernsehfilme und gespräche, Sendungen u. a. mit Leszek Kolakowski, Allen Ginsberg oder Jewgenij Jewtuschenko, wie Arbeiten zur Literatur (mit den Schwerpunkten Wilhelminismus und Gegenwart), Philosophie (zumal des Humanismus) und Theologie (besonders katholische Intellektualität oder Alfred Delp). Mitherausgeber der Großen Werkausgabe von Lou Andreas-Salomé.
Natur, Gott und Nation. Jacob Böhme-Lektüren der deutschen Romantik, gemeinsam erarbeitet am Beispiel zweier Gedichte
Den „Vater der deutschen Romantik“ hat man Jacob Böhme nicht zu Unrecht genannt. Tatsächlich lassen sich bei fast allen Dichtern und Denkern der Epoche Einflüsse von ihm nachweisen. Eine Achtsamkeit für mögliche Tiefendimensionen des Wirklichen verdankt sie ihm etwa, oder die Sensibilisierung für eine in der Natur verborgenen Schrift. Ein weiteres kommt hinzu und wird gern übersehen. Im Umfeld der Befreiungskriege gegen die Napoleonische Besatzung zumal entwickelt sich ein Nationalbewusstsein, das nun auch politisch wird. Diesen Spuren nachzugehen soll gemeinsam anhand zweier Gedichte versucht werden. Beide haben sie mit dem Grab des nicht nur „deutschen“ sondern gar „auf ewige Zeiten deutschesten Philosophen“ zu tun, von dem eine zukünftige Verheißung und ein verpflichtendes Ethos ausgeht. Die Morgenröte beleuchtet so das umfassend wiederherzustellende Urwort der Schöpfung: Freiheit.
Prof. Dr. Leon Miodonski
1994 Promotion zum Dr. phil. (Schopenhauers Religionsphilosophie), 2001 Habilitation (Die Ganzheit als Paradigma für das Weltverständnis in der deutschen Philosophie der romantischen Wende), seit 2002 Professor für Philosophie an der Universität Wroclaw, seit 2004 Leiter des Lehrstuhls für Deutsche Philosophie an der Universität Wroclaw. Zahlreiche Forschungsaufenthalte im Ausland. Interessengebiete: Deutscher Idealismus, Deutsche Mystik, Rezeption der deutschen Philosophie in Polen. Veröffentlichungen: sechs Bücher und über 90 Aufsätze in Zeitschriften.
Böhmes Einfluß auf die polnische Literatur des 19. Jahrhunderts und seine Wirkung in die Gegenwart
Ein neugieriger Zuhörer könnte sich fragen, warum Böhme erst seit zweihundert Jahren in Polen präsent ist, obwohl sich in diesem Jahr sein Todestag zum vierhundertsten Mal jährt. Wo sind also die fehlenden zweihundert Jahre geblieben? Diese interessante Situation ist der Tatsache geschuldet, dass sich ein Interesse an Böhmes Schriften unter polnischen Intellektuellen erst seit dem zweiten Jahrzehnt des 19. Jahrhunderts nachweisen lässt. Warum es vorher kein solches Interesse gab, lässt sich relativ leicht mit den unterschiedlichen Modellen der kulturellen Entwicklung von Polen und Deutschland erklären.
Ohne allzu sehr auf die Geschichte und ihre verschiedenen Nuancen einzugehen, lässt sich sagen, dass der Weg der deutschen Kultur von der Reformation Luthers über zahlreiche theologische Auseinandersetzungen zur Barockkultur und schließlich zum deutschen Idealismus führte. Gleichzeitig gewann die deutsche Sprache zunehmend an Bedeutung als grundlegender Träger der Kultur. Unsere Wege begannen sich seit der Reformation voneinander zu entfernen: Die Polen blieben im Kreis des Katholizismus und der Gegenreformation. Bis in die zweite Hälfte des 18. Jahrhunderts wurde an unseren Universitäten ausschließlich Latein gelehrt. Das Interesse an Theologie und Philosophie war in breiteren Kreisen gering. Französisch diente als Sprache der kulturellen Kommunikation für die Gebildeten und die Oberschicht, während Deutsch nur wenig gesprochen wurde.
Als sich in der zweiten Hälfte des 18. Jahrhunderts in der deutschen Kultur Phänomene wie die Sturm-und-Drang-Bewegung, der Kantianismus und die Jenaer Romantik herauszubilden begannen, standen die Polen noch unter dem Einfluss der adeligen Kultur und unter dem starken Einfluss des extremen Rationalismus und Empirismus Frankreichs und Englands. Die Situation änderte sich radikal unter dem Einfluss sehr starker antirationalistischer Tendenzen, die sich ab dem zweiten Jahrzehnt des 19. Jahrhunderts in Polen zu entwickeln begannen.
Organisation:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V.
Natura, Bóg i naród. Jacoba Böhmego odczytania niemieckiego romantyzmu, opracowane wspólnie na przykładzie dwóch wierszy“
Natura, Bóg i Naród. Wspólnie opracowane przez Jacoba Böhmego odczytanie niemieckiego romantyzmu
Przykład dwóch wierszy
Nie bez powodu Jacob Böhme nazywany jest „ojcem niemieckiego romantyzmu”. Faktycznie
Jego wpływy można znaleźć u niemal wszystkich poetów i myślicieli epoki.
Jeden
Jemu zawdzięcza swoją świadomość możliwych, głębokich wymiarów rzeczywistości
Podnoszenie świadomości istnienia pisma ukrytego w naturze.
Inny jest dodawany i chętnie przeoczony. Szczególnie opracowany w kontekście świadomości narodowej, która teraz staje się także polityczna i wojen wyzwoleńczych przeciwko Napoleonowi.
Można spróbować podążać tymi śladami i połączyć je, używając dwóch wierszy.
Oba mają nie tylko odniesienie do grobu „Niemieckiego”, ale nawet „najbardziej niemieckiego filozofa na wieki”, z których jeden wywodzi przyszłą obietnicę i wiążący etos
11:15 Przerwa / oprawa muzyczna Tomasz Krawczyk (handpan)
Prof. Dr. Leon Miodoński
1994 doktorat (Filozofia religii Schopenhauera), 2001 habilitacja (Całość jako paradygmat rozumienia świata w filozofii niemieckiej przełomu romantycznego), od 2002 profesor filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim, od 2004 kierownik Katedry Filozofii Niemieckiej na Uniwersytecie Wrocławskim. Liczne pobyty badawcze za granicą. Obszary zainteresowań: Idealizm niemiecki, mistycyzm niemiecki, recepcja filozofii niemieckiej w Polsce. Publikacje: sześć książek i ponad 90 artykułów w czasopismach.
Wpływ Böhmego na literaturę polską XIX wieku i jego oddziaływanie na współczesność (streszczenie)
Referat podejmuje zagadnienie recepcji teozofii Jacoba Böhme w myśli polskiej ostatnich dwóch wieków. Filozofowie profesjonalni nie przejawiali zainteresowania teozofią ponieważ – poczynając od okresu oświecenia – dominowały tendencje racjonalistyczne i empiryczne, później zaś pozytywistyczne, a na przełomie XIX i XX wieku wykształciła się polska szkoła filozoficzna zorientowano na kwestie metodologiczne i logiczne. Natomiast od lat 20 XIX wieku rosło zainteresowanie Böhme wśród romantyków. Najbardziej znaczący wpływ widać u Adama Mickiewicza zarówno we wczesnym okresie jego twórczości jak i w późniejszym. Podobnie jest u Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego. Natomiast później, kiedy wygasł romantyzm jako ruch intelektualny, powstawały i powstają nadal liczne prace naukowe o charakterze historyczno-literackim i literaturoznawczym odkrywające kolejne warstwy recepcji teozofii Böhmego. W tym sensie Böhme jest obecny w literaturze polskiej już 200 lat: raz jako przedmiot fascynacji intelektualnej, raz jako przedmiot badań literackich. Natomiast żywe zainteresowanie filozofów datuje się stosunkowo późno, mianowicie od przełomu lat 80 i 90 XX w., kiedy powstały najbardziej oryginalne opracowania naukowe Józefa Piórczyńskiegi i Józefa Kosiana
wstęp wolny
Organizatory:
Jacob-Böhme-Akademie/ideenfluß e.V.
Zakończenie Instalacji Dźwiękowej i wystawy,
Pamięci Ronalda Steckela (autora, kompozytora, reżysera i artysty multimedialnego)
akompaniament muzyczny - Maria Skiba & Frank Pschichholz
wstęp wolny/ Eintritt frei
Organisation/ Organizatory & partnerzy: : Jacob Böhme-Bund
Die Evangelische Innenstadtgemeinde, Partner des "Runden Tisches Jacob Böhme" schließt sich dem Veranstaltungstag an:
Frauenkirche Görlitz, 17. November 2024, Konzert
16:00Uhr
“Nun fahr ich hin ins Paradeis”
- Jacob-Böhme-Requiem von Friedrich Rothe und Dieter Liebig
Eintritt: 12 Euro
Organizacja: Organisation:
Evangelische Innenstadtgemeinde Görlitz
Das Schlesische Museum, Partner des "Runden Tisches Jacob Böhme" , schließt sich dem Veranstaltungstag an.
Vortrag im Veranstaltungsraum des Schlesischen Museums, in Kooperation mit der Evangelischen Innenstadtgemeinde Görlitz
Eintritt: 3 Euro (Eintritt frei für Gäste mit Ticket für Böhme-Requiem „Nun fahr ich hin ins Paradeis“ in der Görlitzer Frauenkirche, 17. November, 16 Uhr, Eintritt: 12 Euro/Person18:00 Schlesisches Museum zu Görlitz)
Organizacja: Organisation:
Schlesisches Museum zu Görlitz, Ewangelicka parafia śródmiejska Görlitz
Joy Kennedy jest konsultantką ds. sprawiedliwości środowiskowej. Jest wieloletnią członkinią różnych rad, sieci i komitetów zajmujących się sprawiedliwością społeczną i środowiskową oraz przewodniczącą zarządu Climate Action Network (CAN-Rac) Canada.
Była członkini Zjednoczonego Kościoła Kanady, Kościoła Anglikańskiego Kanady, KAIROS Kanada i Kanadyjskiej Rady Kościołów, koncentruje się na moralnym i duchowym charakterze globalnych wyzwań i rozwiązań dla zagrożeń gospodarczych i środowiskowych stojących przed globalną społecznością. Jest inicjatorką kanadyjskiego międzywyznaniowego postu na rzecz klimatu i byłą moderatorką grupy roboczej Światowej Rady Kościołów ds. zmian klimatu, z którą współpracuje z międzywyznaniowym komitetem łącznikowym w procesach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), aby wnieść perspektywę opartą na wierze do negocjacji i bieżącej pracy na rzecz sprawiedliwości klimatycznej. Jako zaangażowana aktywistka i babcia, jest zaangażowana w zrównoważoną przyszłość dla wszystkich.
Joy Kennedy ist Beraterin für Fragen der ökologischen Gerechtigkeit. Sie ist langjähriges Mitglied in verschiedenen Gremien, Netzwerken und Ausschüssen für soziale und ökologische Gerechtigkeit und ist Vorsitzende des Vorstands des Climate Action Network (CAN-Rac) Canada.
Als ehemaliges Stabsmitglied der Vereinigten Kirche von Kanada, der Anglikanischen Kirche von Kanada, von KAIROS Kanada und des Kanadischen Rates der Kirchen konzentriert sie sich auf die moralische und spirituelle Natur globaler Herausforderungen und Lösungen für die ökonomischen und ökologischen Bedrohungen, denen die Weltgemeinschaft ausgesetzt ist. Sie ist Initiatorin des Kanadischen Interreligiösen Fasten für das Klima und ehemalige Moderatorin der Arbeitsgruppe Klimawandel des Ökumenischen Rates der Kirchen, mit dem sie sich gemeinsam mit dem Interreligiösen Verbindungsausschuss in die Prozesse der Klimarahmenkonvention der Vereinten Nationen (UNFCCC) einbringt, um eine glaubensbezogene Perspektive in die Verhandlungen und die laufende Arbeit für Klimagerechtigkeit einzubringen. Als engagierte Aktivistin und Großmutter setzt sie sich für eine nachhaltige Zukunft für alle ein.
Joy Kennedy is a consultant on ecological justice issues. A long-time member of various social and ecological justice boards, networks and committees, she serves as Chair of the Board of Climate Action Network (CAN-Rac) Canada.
A former staff person of the United Church of Canada, the Anglican Church of Canada, KAIROS Canada, and the Canadian Council of Churches, she concentrates on the moral and spiritual nature of global challenges and solutions to the economic and ecological threats the Earth Community faces. She is Convener of the Canadian Interfaith Fast for the Climate, and former Moderator of the World Council of Churches Working Group on Climate Change with whom, and with the Interfaith Liaison Committee, she engages with the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) processes to bring a faith perspective to the negotiations and ongoing work for climate justice. As a committed activist and a grandmother she works for a sustainable future for all.
Organisation/ Organizatory & partnerzy:
Literaturhaus Alte Synagoge, ideenfluß e.V.
Na zakończenie MomorialFestival performance przy świecach w Kościele św. Mikołaja i grobie J. Böhmego
1986 geboren in Görlitz
2007 - 2011 künstlerische Formung auf
der Mecklenburger Scholle
2010 - 2012 Künstlerbetreuer für interna
tionale Akteure im Rahmen des Residenz- programms „Mecklenburg Inspiriert“- seit 2011 freischaffender Künstler
2012 Rückkehr nach Görlitz
seit 2013 Vorstandsmitglied im Görlitzer
Kulturverein Wildwuchs e.V.
2016 - 2022 Dozent für Fotografie an der
VHS Görlitz- 2019 Gründungsmitglied der Künstlergruppe Görlitzer Sukzession- seit 2021 Vorstandsmitglied im
Görlitzer Kulturverein STRE!FEN e.V.
1986 urodzony w Görlitz
2007 - 2011 artystyczna edukacja
na ziemiach Meklemburgii
2010 - 2012 opiekun artystów
międzynarodowych w ramach programu
rezydencyjnego „Mecklenburg Inspiriert“
2011 niezależny artysta
2012 powrót do Görlitz- seit 2013 członek zarządu w
Görlitzer Kulturverein Wildwuchs e.V
2016 - 2022 wykładowca fotografii
w VHS Görlitz- 2019 członek założyciel grupy
artystycznej Görlitzer Sukzession
2021 członek zarządu w
Görlitzer Kulturverein STRE!FEN e.V.
Nach vielen Jahren künstlerischer Be-
trachtungen, des poetischen Schreibens,
zahlreichen fotografischen Arbeiten zu
verschiedenen Themen und vielen Ausstellungen in nah und fern bin ich vor fünf Jahren zu meinen experimentellen
künstlerischen Wurzeln zurückgekehrt.
Seitdem bin ich noch intensiver von der
Auseinandersetzung mit der Natur der
Dinge und unserer Umwelt geprägt.
Po wielu latach artystycznych rozważań,
pisania poetyckiego, licznych prac fotograficznych na rożne tematy i wielu
wystawach w kraju i za granicą, pięć lat temu powrociłem do swoich
eksperymentalnych, artystycznych korzeni.
Od tego czasu jeszcze intensywniej zajmuję się naturą rzeczy i naszym otoczeniem.
Jako artysta coraz częściej działam rownież w obszarze sztuki performance i
sztuki ziemi (Land Art). W każdej mojejpracy lub akcji zawsze szukam nieznanego i codziennie mam nadzieję na nową perspektywę naszego życia oraz na
inspirujące światło, ktore chcezostać przeze mnie uchwycone.
wstęp wolny/ Eintritt frei:
Organisation:
stre!fen e. V. und die Jacob-Böhme-Akademie/ ideenfluß e.V.
Träger: ideenfluß e.V.